To Jacek Wójcicki, śpiewak i aktor, krakowianin i miłośnik latania samolotami. Znany jest dziś najbardziej jako pieśniarz, choć ukończył krakowską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną, grał na scenie i w filmie. Śpiewa od najmłodszych lat, a nauczył się pieśniarskiego fachu na piosenkach ABBY. - Brał tłuczek do ziemniaków, który robił za mikrofon i śpiewał – mówi Małgorzata Duda, siostra Jacka Wójcickiego. Mama przyszłego artysty zapisała syna do chóru Filharmonii Krakowskiej. Razem z nim zaczął jeździć po świecie, a kiedy dorósł, zawitał do Piwnicy pod Baranami. W legendarnym kabarecie jego kariera rozkręciła się na dobre. - Nie podobała mi się ta Piwnica, i do dziś nie podoba – mówi Eugenia Wójcicka, matka Jacka Wójcickiego. – Ale trzeba przyznać, że go wylansowała. Piwnica nie była jedynym kabaretem, w którym występował Jacek Wójcicki. Pojawiał się też u Olgi Lipińskiej. - Jacek jest elegancki, subtelny, nic złego nie da się o nim powiedzieć – mówi Olga Lipińska. – Nie jest nadętym gwiazdorem, a mógłby, bo jest popularny i rozpoznawalny. Najchętniej jednak Jacek Wójcicki występuje we własnych recitalach. Mówi, że z teatru i filmu odszedł dlatego, bo nie lubi mieć nad sobą nikogo, kto decydowałby za niego i woli wszystko organizować sobie sam. - Nie do końca spełnił się w swoim aktorstwie – mówi Magdalena Łazarkiewicz, reżyserka. – Ma olbrzymi aktorski potencjał. W lekkiej muzie, którą wybrał też się spełnia, ale mam niedosyt, bo wiem, że ma dużo większe możliwości i jest stworzony do większych ról. O Wójcickim jego kolega Grzegorz Turnau mówi, że pozostało w nim wciąż dużo z chłopca, który – jak Piotruś Pan – wierzy w swoją Nibylandię. Sam Jacek Wójcicki natomiast twierdzi, że nie dba o to, czy jest go dużo w telewizji czy w filmie. - Nie mam niedosytu – mówi Jacek Wójcicki. – Niczego nie żałuję.