Agnieszka Krysio wraz z dziećmi mieszkała w ośrodkach Fundacji Tarkowskich z przerwami niemal 11 lat. Wracała do tego miejsca, ponieważ miała tu zapewnione mieszkanie, stałą opiekę i pomoc materialną. - Jak nikt ich nie usamodzielniał, to i stopnie były lepsze i dzieci bardziej uśmiechnięte. Agnieszka to jest dziewczyna, która potrafi kochać dzieci ale nikt jej nie nauczył gospodarności. Była bardzo związana z dziećmi i dzieci ją bardzo kochały. Ale jak tylko zaczęto ich usamodzielniać, to zaczynała się tragedia – mówi Elżbieta Tarkowska, Fundacja Tarkowskich Herbu Klamry. Elżbieta Tarkowska twierdzi też, że kuratorzy sądowi od kilku lat chcieli rozłączyć dzieci od matki. Postawili jej nawet warunek, że musi opuścić ośrodek i zamieszkać w innym miejscu. - Moje dzieci mają tak psychikę zdartą właśnie przez sądy, kuratorów i asystentów. Każdy moim dzieciom robił wodę z mózgu. Jedna pani przychodziła i mówiła, że będzie tak, a inna zaraz przyszła i mówiła, że jednak nie, jednak inaczej – opowiada Agnieszka Krysio. Kobieta z wraz z dziećmi przeprowadziła się do Suwałk. Wynajęła mieszkanie, otrzymała też wsparcie finansowe z ośrodka pomocy społecznej. Jednak po kilku miesiącach musiała się wyprowadzić z zajmowanego lokalu. - Nie stać mnie było na płacenie za to mieszkanie. A to trzeba było książki dzieciom kupić, a to za pralkę zapłacić. Wszystko kosztuje – opowiada pani Agnieszka. Rodzina pani Agnieszki trafiła do centrum interwencji kryzysowej. Tydzień później sąd postanowił o natychmiastowym odebraniu dzieci matce. Pani Agnieszka twierdzi, że dyrektor placówki opiekuńczo-wychowawczej pod jej nieobecność najpierw zabrał 12-letnią Sandrę, potem próbowano zabrać do placówki 16-letniego Sebastiana. Przerażony nastolatek powiesił się w łazience. - Nikt mi nie powiedział, że tego dnia będą mi odebrane dzieci. Pani asystent jedynie kazała mi przyjść ze wszystkimi dziećmi na 14:00 do placówki. Jak spytałam po co, to odpowiedziała, że nie wie. Jak przyszli po Sebastiana, to on od razu bardzo źle zareagował. Mogli poczekać na mnie, ale panowie i panie spieszyli się do domu. Najgorsze było właśnie to, że moje dzieci jak hycle zabierali, jedno po drugim. I on na pewno chciał tylko postraszyć, bo jakby na pewno chciał się powiesić, to zamknąłby drzwi. A chciał tylko, żeby ktoś zwrócił na niego uwagę, żeby go ktoś przytulił, pocieszył – dodaje pani Agnieszka. Rodzinę jednak rozdzielono. Najmłodsze dziecko pani Agnieszki trafiło do rodziny zastępczej, dwie starsze córki do ośrodka opiekuńczego. Po tragedii w Suwałkach kontrole przeprowadzili: Rzecznik Praw Dziecka i Ministerstwo Pracy. Ze stanowiska odeszła dyrektorka Centrum Interwencji Kryzysowej. Jej przełożeni wciąż prowadzą kontrolę w placówce i nie wykluczają dalszych decyzji kadrowych. Wiceprezydent Suwałk przyznaje, że w tym przypadku zabrakło koordynacji. - Jeśli chodzi o kompetencje formalne, to ci pracownicy je posiadają. Tylko w tej pracy jest też potrzebne takie ludzkie podejście do drugiego człowieka, potrzebującego pomocy – mówi Marek Buczyński, zastępca prezydenta Suwałk. Po tragedii całą rodzinę otoczono opieką psychologa. Jest też szansa, że dzieci wrócą do matki. Władze Suwałk zaproponowały, że sfinansują pobyt rodziny w domu samotnej matki w Suwałkach. Rzecznik Praw Dziecka już złożył wniosek do sądu o cofnięcie decyzji o odebraniu dzieci pani Agnieszce. 12-go marca ma się odbyć rozprawa, na której suwalski sąd rozpatrzy apelację złożoną przez Rzecznika Praw Dziecka. Sędziowie zadecydują wtedy, czy dzieci pani Agnieszki będą mogły do niej wrócić.
Czy jest szansa dla rodziny Sebastiana?
TVN UWAGA! 135226
podziel się: